Vorig jaar stond het al in onze vakantieplanning om een deel van de south west coast path te gaan wandelen. Dit kon niet doorgaan doorhet uitbreken van mond 
en klauwzeer in heel Europa waardoor wandelen langs de coast path niet mogelijk was. Dus een jaar later dan gepland vertrokken wij toch nog naar Engeland voor een wandeling van Bude naar Penzance van ongeveer 240 km langs de zuidwest kust van Engeland. Hieronder volgt een verslag van onze wandeltocht.
17 augustus 2002 Bude - Crackington Haven 16,9 km
Na een nacht op een geïmproviseerde camping op een vrij steile helling begonnen we aan onze wandeltocht. Vanuit Bude liepen we langs de drooggevallen haven en gingen vanaf hier de kustlijn volgen. Noordelijk van Bude staan een aantal satellietontvangers, deze zijn duidelijk te zien al staan ze een aardig stukje van Bude af. Eerst was het nog redelijk vlak, maar al snel werd het sterk stijgen en dalen. En hierop kan je in Nederland niet echt trainen. Er waren hellingen bij van 30% en meer. Maar de uitzichten waren geweldig en de klim meer dan waard.
Op de kaart was in Crackington Hav
en geen camping aangegeven. Wij dachten hier wat te eten en dan nog een stukje door te lopen om even verderop wild te gaan kamperen. Maar toen wij in Crackington Haven aankwamen bleek er wel een camping te zijn. Het stelde niet veel voor een stukje vlak gras met een paar chemische toiletten en aan de overkant van de weg een paar koude douches. Maar douchen hoewel koud leek ons heerlijk en als er een camping is ga je niet in de natuur staan. 's Avonds begon het reeds te betrekken en 's nachts heeft het gegoten van de regen.
18 augustus 2002 Crackington Haven - Tintagel 16,9 km
Deze ochtend vroeg opgestaan, half zeven, de regen was net opgehouden en zo konden we de meeste spullen droog inpakken. Zo 
gingen we al voor negenen op pad. Ondertussen was het niet droog meer, het weer zat tussen mist en miezerregen. Ook moesten we meteen weer flink stijgen en dalen en dit is nog lastiger als het pad nat is. Deze dag gingen we over de hoogste klif van de south west coast path, toepasselijk high cliff genoemd. Later op de dag werd het gelukkig weer droog en toen ook meteen lekker zonnig. Maar ondertussen waren onze schoenen wel nat en deze drogen minder snel als de rest. In Boscastle hebben we lekker wat gegeten en gerust. De camping waar we eerst heen wilde had geen plek meer voor trekkers en dus moesten we na 14 km toch nog even door. Hierdoor kwamen we deze dag nog langs een heel ander stuk van de coast path namelijk langs een rivier door een bos. Dit was erg mooi en er stond ook nog een oude vervallen watermolen. In Tintagel vonden we een mooie camping met warme douche en vlakke plekjes. In een supermarkt die na zessen op zondag nog open was lekkere drankjes gekocht en daar van genoten in de zon.
19 augustus 2002 Tintagel - Jacket's Point 12,1 km
De planning was om het deze dag rustig aan te doen en we gingen ook pas om over elven van de camping. Eerst lekker uitgeslapen en toen heel rustig aan gedaan met inpakken. We zijn deze dag eerst naar Tintagel gelopen, een super toeristisch plaatsje met een heel oud postkantoor. Hierna zijn we doorgelopen naar Tintagel Castle, het kasteel van King Arthur, hoewel het 500 jaar na dato is gebouwd. Maar een mooie ruïne hoewel wij er geen £3 per persoon voor over hadden om erin te mogen kijken. 
Dus gingen we verder op pad. Op een bankje met uitzicht op Tintagel Castle ontbeten. Naar Trebarwith Strand gelopen, strand was er niet want het was vloed. Er waren wel mooie rotsen en daar hebben we dan ook naar de zee zitten kijken. Lekker wat gedronken en chips gegeten, met salt vinegar en ketchup. Rond vier uur weer op pad naar een plekje om te slapen. Deze tocht werd omschreven als "severe" en ondanks dat we hem niet compleet hebben gedaan deze dag ging het ons toch niet slecht af. Toch nog 12,1 km gelopen deze dag en toen in een vallei een heel mooi plekje gevonden voor het opzetten van onze tent. Hier hebben we eerst even gerust en zijn nog even bij de kust gaan kijken en hebben toen eerst gegeten voor we de tent om half negen opzette. Het was toen al flink afgekoeld door een zeewind. Om iets over negenen maar gaan slapen want de wekker stond op half zeven. Behalve de wind en het stroompje naast de tent hoorde je er werkelijk niets. Heerlijk geslapen en toen we opstonden was het plekje nog net zo mooi als toen we de tent ingingen om te gaan slapen.
20 augustus 2002 Jacket's Point - New Polzeath 15,3 km
Deze dag zouden we wel zien hoe ver we zouden komen. We gingen al vroeg op pad en hadden de hele dag de tijd. We begonnen 
meteen met de steilste helling van de south west coast path deze ochtend. En na deze beklommen te hebben mochten we meteen weer omlaag en weer omhoog en omlaag etc. etc.. Erg zwaar dus maar wel erg mooi qua omgeving en uitzicht. Om elf uur hebben we in Port Isaac wat sandwiches gekocht en deze even verderop op een bankje opgegeten. Vanaf hier werd het pad iets minder zwaar, maar onze benen waren al vermoeid van het eerste stuk en dan is minder zwaar zwaar genoeg. New Polzeath had een echt surfstrand en er waren dan ook een boel surfers te vinden. We hadden een lekker rustige camping, maar het kon niet tippen aan de rust van het wildkamperen.
21 augustus 2002 New Polzeath - Trevose Farm 18,3 km
Deze dag zou de route makkelijk worden, nou dit was zeker een verademing na al die steile hellingen. Eerst heerlijk ontbeten bij Granny's grotto voor £ 3 een uitgebreid engels ontbijt in de tuin van een oma bediend door haar kleinkinderen. Nou daar kan je wel even op gaan. Eerst naar de kust voor de Ferry over het strand gelopen dit was erg mooi en relaxed. Vervolgens met de Ferry over de river Camel en vandaar de duinen in. Langs een oude waarschijnlijk vuurtoren gelopen en in Trevone wat gegeten en gedronken. In Harlyn in de pub een biertje gedronken. Na een stukje over het strand waren we bij een mega camping op 100 m van het strand. Toch een rustig plekje met uitzicht op zee. We zien nog steeds de satellietontvangers waarvoor we gestart zijn. Na een verfrissing in de oceaan, koud hoor, zijn we gaan douchen. Hierna zijn we uit eten geweest op de camping. Toch weer voor tienen naar bed, want je wordt erg moe van een hele dag actief buiten zijn.
22 augustus 2002 Trevose Farm - Trenance 19,4 km
Vanaf de camping kwamen we al snel bij een hele witte vuurtoren. Even daarvoor was een afwateringput waar het behoorlijk stonk, 
maar even na de vuurtoren was stinking cove en hier niets dan frisse zeelucht. De kust was hier wat meer geerodeerd en dus liep je meer in en uit in plaats van een rechte lijn langs de kust. In een klein winkeltje hebben we broodjes, kip en jus d'orange gekocht en op een bankje met uitzicht op zee verorberd. We kwamen in een heel leuk plaatsje met een groot aantal campings. Alleen waren deze campings niet beheerd en leken alle plekjes gereserveerd te zijn. Toen nog maar een stukje verder gelopen zo kwamen we bij een vijf sterren camping. Wel wat duurder, maar de w.c.'s roken erg fris en de warme, gratis douche was ook geweldig. In het plaatsje zijn we 's avonds heerlijk wezen eten en dus besloten we ook 's ochtends hier te gaan ontbijten. We stonden 's avonds nog wel voor een raadsel. Want waarom laat een Engelsman zijn motor een kwartier draaien om vervolgens zijn auto weer uit te zetten zonder weg te zijn geweest?
23 augustus 2002 Trenance - Crantock 19,4 km
Deze ochtend gestart met een large breakfast nou hier kan je wel een dag op gaan. De wandeling was er mooi tot Newquay zelf. Dit is een vrij grote stad en hier 
loop je met zo'n rugzak niet echt op je gemak. Maar het ziet er wel gezellig uit en morgen hebben we een rustdag gepland en kunnen we het op ons gemak verkennen. Net voorbij Newquay moesten we met een loopbrug of de Ferry afhankelijk van het getij. Toen wij bij de rivier aankwamen was het laagtij en konden we dus via de loopbrug. Na nog een stukje strand kwamen we bij een camping die voor ons back-packers nog wel een plekje had voor 2 nachten. Na het opzetten van de tent zijn we in het dorpje een lekkere pint gaan drinken. Het zag er gezellig uit en dus besloten we ook 's avonds in het dorpje te gaan eten. Na genoten te hebben van Engelsen die voor het eerst kamperen en een tent proberen op te zetten. In de pub heerlijk gegeten met life muziek. Het was erg gezellig en dus lagen we "pas" om elf uur in onze tent.
24 augustus 2002 Rustdag
Op onze rustdag toch bijtijds opgestaan en dus liepen we om half 10 al richting Newquay. Eerst maar op zoek naar een nieuwe 
brander, deze was namelijk een beetje gevaarlijk geworden doordat hij benzine lekte tijdens het koken. Hierna zijn we naar The Tunnels Through Times geweest. Dit is een museum waarin met opstellingen van poppen de mythen en de geschiedenis van Cornwall worden verteld. Erg leuk om een keer gezien te hebben. Het was trouwens erg goed weer voor een rustdag, erg zonnig en zo'n 26 graden. Hiervan lekker op een terasje genoten. We keken uit op de haven en toen hier weer water in kwam zwommen er ook zeeleeuwen mee. Heel erg leuk om te zien. 's Avonds nog genoten van een vleermuisje die over ons hoofd heen vloog.
25 augustus 2002 Crantock - St. Agnes 19,2 km
Na een dag rust weer aan de wandel. Eerst een stuk door de duinen naar Hollywell, waar aan het strand een zwemwedstrijd bezig was. Daar hebben we voor het 
eerst een pasty gegeten. Een soort eenpersoons pie, erg lekker en zeker voor herhaling vatbaar. Hierna liepen we een heel stuk langs een militair oefenterrein. Dit was niet echt mooi, maar dan kijk je maar naar de zee. Vervolgens hebben we een heel stuk langs het strand gelopen. Niet te lang gerust want het waaide enorm en de zon was er ook niet bij dus dan krijg je het snel fris. Na onze pauze liepen we de mijngebieden in. Nee, geen landmijnen, maar tin en andere ertsmijnen en steengroeven. Dit gaf het landschap vele kleuren afhankelijk van de mineralen. Vlak bij de camping waren allerlei gebouwen met schoorstenen voor het verwerken van tin.
26 augustus 2002 St. Agnes - Navax Point 24,5 km
Deze dag is echt een topdag qua afstand. We waren al vroeg weg, rond half 10. Lopen nog steeds door mijngebied met een aantal van de gebouwen waar ze de erts bewerkte nog vrijwel intact. Bij Chapel Port een national trust parkeerterrein lekker gegeten waaronder een flapjack een soort granenkoek. We kwamen al vrij snel in pothowan waar we nog even hebben gerust. Hierna liepen we langs een militair vliegveld. In dit gebied komen we erg veel vliegvelden tegen, waarschijnlijk uit de tijd van de tweede wereld oorlog. In portreath hebben we wat langer gerust en bij een Inn een lekker biertje gedronken. Het plan was om hierna nog een uurtje of anderhalf te lopen en dan op 
zoek te gaan naar een wildkampeerplaats. Dit werd iets langer omdat we niet snel een geschikte plaats konden vinden. Tussendoor even wat pinda's gegeten en de pijpen aangeritst, want het begon enorm te waaien en dan wordt het snel koud. Om ongeveer zeven uur hadden we dan toch een plekje naar ons zin gevonden. Niet uit de wind, maar dit ging ook niet lukken en we moesten het veld ook delen met shetland pony's. Eerst gegeten en toen de tent opgezet en vervolgens genoten van een erg mooie zonsondergang aan zee. Het slapen ging ons niet zo goed af, eerst hield de wind ons wakker. Houdt de tent het wel? En om een uur of vijf hadden de pony's onze tent ontdekt en dachten laten we proeven of het eetbaar is. Na weinig slaap om een uur of zeven opgestaan en alles opgeruimd.
27 augustus 2002 Navax Point - St. Ives 20 km
Om half 8 op pad gegaan op zoek naar een iets windstiller plekje voor het maken van thee en koffie. Gelukkig vrij snel gevonden en 
tijdens het drinken nog een zeehond gezien. Hierna een heel stuk door de duinen gelopen. Echte duinen vergelijkbaar met die in Nederland. De paaltjes waren hier en daar zoek, maar zo lang de zee aan onze rechterhand blijft gaan we goed. In Hayle een enorme pasty gegeten. Toen moesten we een minder mooi stuk langs een vrij drukke weg. Dus een doorsteek gemaakt door de bagger naar Lelant de villawijk, wat een huizen staan daar. Langs het spoor op een mooi maar steeds smaller wordend wandelpad langs Carbis Bay naar St. Ives. Wel een aantal krassen opgelopen door hele hoge en stekelige struiken. Voor morgen weer een rustdag gepland omdat er hierna een erg zwaar stuk komt.
28 augustus 2002 Rustdag
Vanochtend heerlijk uitgeslapen nu was het plan om naar het strand te gaan, maar het was erg mistig. Maar St. Ives is een erg leuk plaatsje om te bekijken. We hebben heerlijk uitgerust en dat hadden we nodig na het voorgaande en in het vooruitzicht van de rest.
29 augustus 2002 St. Ives - Trewellard 21,1 km
Helemaal opgeladen begonnen we aan de tot nog toe mooiste wandeling van deze tocht. We konden zo van de camping op het coast path komen. Het pad was vol rotsen en dit liep niet echt makkelijk. Maar we zagen al snel wat zeehonden en die zijn erg leuk om in het wild te zien. Het lopen ging toch voorspoediger dan we gedacht hadden. En hoewel de omgeving erg mooi was was het ook erg ruig, rotsachtig en erg heuvelachtig en dus leek het vinden van een wildkampeerplaats moeilijk te worden. Na een grondige blik op de kaart en 
wat overleg besloten we dan maar door te lopen naar de dichtstbijzijnde camping. Dit betekende wel dat de tocht langer werd dan gepland. Maar we gingen gestaag verder. Rond een uurtje of drie zagen we een plek waar kamperen misschien toch mogelijk leek. Maar het weer was heerlijk om te wandelen en om nou een paar uur niks te gaan doen. Dus besloten we door te lopen zoals eerder gepland. Het werd wel steeds mistigeren omdat we niet precies wisten waar we de camping zouden zien hebben we het laatste stuk langs de weg gelopen. We hadden er toen al ongeveer 16 km "severe" opzitten. In het eerste plaatsje waar we langs kwamen bleek een soort geïmproviseerde camping te zijn met alleen "toilets". Maar we waren allebei wel toe aan een douce, en de eerder op de kaart gekozen camping zat vlak bij een pub. Dus nog maar even doorgelopen. Toen we bij de camping en het huis ervoor zagen, net "villa kakelbond"dachten we wat miet dit worden? Achteraf bleek dit de goedkoopste camping tot nu toe te zijn 5 pond met een warme douche, en zag alles op de camping er best goed, en schoon uit. Nou, aan die douche waren we dus wel toe na ruim 21 kilometer "severe"lopen. Na het eten van een full monty met extra groente zijn we nog even gaan opwarmen in de pub. En toen meer vroeg gaan slapen, want dat hadden onze lichamen wel nodig.
30 augustus 2002 Trewellard - Sennen Cove 17.2 km
Nou dan vandaag maar wat minder ver, en de omschrijving gaf ook "moderate"aan. Ook vandaag was de route erg mooi. Eerst gingen we langs een tinmijn die tot 1990 nog gewoon in gebruik was, en nu als museum te bezichtigen is. Dat hebben we niet gedaan, maar er waren wel veel oude mijngebouwen in de omgeving te zien. Het was niet meer zo mistig, maar er was wel een enorme wind op komen 
zetten Dit maakt het houden van je evenwicht op de smalle paadjes en over de rotsen nog moeilijker. We zijn vandaag langs cape cornwall gelopen.Dit werd vroeger als meest westelijke puntje van Engeland gezien, zoals land's end nu. Volgens de omschrijving was dit het mooiste wat je op de route tegen kwam. Wij vonden dit nogal tegenvallen na al het moois van de dagen hiervoor. Ook deze dag hebben we weer zeehonden gezien en hele grote golven die tegen de rotsen opsloegen. We waren eerst de camping voorbij gelopen en toen bleek deze een camping en caravan club te zijn. Gelukkig mochten we ook als niet leden een nachtje overnachten.
31 augustus 2002 Sennen Cove - Treverven Farm 18,2 km
Deze dag zijn we eerst een stukje over de grote weg gelopen en gingen toen de boerenweggentjes op. Langs een gebouw met de tekst
"Mijn klein schuurtje", vast van een Nederlandse boer die op zijn engels is gaan boeren. Zo kwamen we weer bij de coast path uit. Net voorbij Sennen Cove was een heel mooi uitkijkpunt hier kan je land's end al heel goed zien . Ook zagen we de Scilly eilanden die 45 km in zee liggen. Toen naar land's end gelopen dit was best leuk om te zien. Het zonnetje scheen lekker vandaag, maar de wind was ook nog erg sterk. Nu via de Noordzee verder. Deze lijkt veel donkerder omdat de zon er anders op staat. Dit was de eerste keer dat we bordjes van een camping tegen kwamen op de route. 's Avonds werd het al snel fris buiten en 's nachts werd het pas echt koud. Zo koud hadden we het in onze impala's nog niet gehad.
1 september 2002 Treverven Farm - Penzance 17,1 km
De laatste echte wandeldag naar Penzance. Het eerste stuk nog "strensious" zeker met dit hele mooie maar erg warme weer, wat een verschil met gister nacht. Steeds omhoog en omlaag en over rotsen klauteren. De omgeving was wel weer erg 
mooi. We hebben zelfs een hazelworm gezien en gefotografeerd. Een paar keer gerust voor eten maar vooral drinken, want het vochtpeil daalde snel met zo'n zon. Vanaf Mousehole was het lopen een stuk makkelijker over een voet-/fietspad bijna vlak en met de zon achter ons. Toen in Penzance op zoek naar een camping. Dit ging heel goed tot we een bordje zagen en dachten de camping gevonden te hebben. We wilden een aantal nachten blijven maar liever niet op deze zogenaamde camping. Omdat we dachten geen keus te hebben toch onze tent opgezet, maar toen we nog eens op de kaart keken zagen we dat we fout zaten. Even verder op zat de echte camping. Onze spullen snel weer ingepakt en verhuisd. Daar aangekomen kregen we zelfs thee en koffie aangeboden. 's Avonds bij een pub meegedaan met de locale bbq.
De rest van de dagen hebben we ons in en om Penzance vermaakt met winkelen, eten en rusten. Eén dag hebben we nog een rondwandeling gemaakt zonder rugzak natuurlijk. We hebben toen 14,1 km gewandeld onder andere langs een settelment. Op een heuvel konden we aan de ene kant de oceaan zien en aan de andere kant de Noordzee. Deze vakantie was erg geslaagd, en zeker het jaartje wachten waard. Misschien dat we ook nog een ander stuk van het coast path gaan lopen.
